Bits and bites
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

Bits and bites

Kruip in de huid van jou karakter en breng een bezoek aan Bloody High!
 
IndexPortalLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen
Soms kan het zo zijn dat je niet kunt inloggen omdat de gebruikersnaam die je hebt gekozen al bestaat en dat je er een een punt of cijfer achter hebt gezet. Houd er rekening mee met inloggen dat het zo kan zijn dat we het leesteken hebben weggehaald.

 

 Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis.

Ga naar beneden 
4 plaatsers
AuteurBericht
Kate
school medewerker
school medewerker
Kate


Aantal berichten : 317
Registratiedatum : 10-05-12
Leeftijd : 25
Woonplaats : Nederland =D

RPG profiel
Partner: Love, you make me feel Iam alive again. But I don't know if that's a good feeling...

Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis. Empty
BerichtOnderwerp: Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis.   Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis. Icon_minitimeza sep 15, 2012 4:26 am

[Klas 2]

Ik kon het niet helpen, mijn gedachte dwaalde steeds maar af naar vannacht. Hij was gewoon voor me gevlucht. Als ik een hart had was het nu gebroken, als ik ziek kon worden was ik het waarschijnlijk geweest. Maar het enige wat ik was was geschokeerd. In trans, in mezelf. Ik wist het niet. Ik had geen besef van wat er allemaal gebeurde. Het groepje leerlingen dat bij de deur stond te wachten bracht me weer en beetje bij zinnen. Ik pakte de loper uit mijn zak en opende de meisjeskleedkamer en daarna liep ik naar de deur er tegenover en liet de jongens naar binnen. Ik werd bijna platgewalst toen iedereen amper een seconde later de gymzaal in rende. Geweldig, mijn liefde was keihard voor me weggerend en nu moest ik zijn les vervangen met een stelletjes hyperactieve vampiers erin. Dit zou nog een zwaar blokuur worden...
De leerlingen leefde zich uit in de toestellen en deden flits-tikkertje, nu had ik een paar seconde tijd om me om te kleden. Ik glipte naar binnen in de kleedruimte en had in twee seconden de veters van mijn sportschoenen gestrik en alles aan. Als ik het wilde zou ik dit een leuk uur kunnen maken, maar dat wilde ik niet. Ik wist gewoon dat er toch weer iets aan zat te komen wat heel rottig uitkwam. Ik had tijd nodig alles te verwerken. Dat had ik nog nooit toegegeven, ik had het misschien ook nooit nodig gehad. Maar nu wel. Gisteren en vannacht waren nou niet bepaald gewone dagen geweest. Helemaal uit mijn voor mij normale routine. Zo'n beetje iedereen die ik die dag had gezien werd bijna vermoord. In de gymzaal riep ik de leerlingen tot orde en pakte de klassenlijst om te weten te komen wie er absent was. Eigenlijk had een vampier geen reden om absent te zijn, maar dit gold wel voor de halfvampiers de andere vreemde wezens die hier intussen op school zaten. Ik hield het niet meer bij. Het eerste wat me meteen opviel was dat Desteny absent was. En daar hadden we de onraad...



Laatst aangepast door Kate op wo nov 14, 2012 6:42 am; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
https://bitsandbites.actieforum.com
Matthew

Matthew


Aantal berichten : 2
Registratiedatum : 08-11-12
Woonplaats : Utrecht

RPG profiel
Partner: Single

Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis.   Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis. Icon_minitimedo nov 08, 2012 8:29 pm

De school was groter dan ik dacht. Boven mijn verwachtingen in, de enorme saaie muren die wel een kleurtje konden gebruiken. Die nuchtere kleur bepaalde veel van de sfeer in de school. Met de vloer kon het wel door. De vloer schitterde in de mooie middag zon. Ik was klaar met het opserveren en ik wou weten waar ik me kon aanmelden. De vrouw achter de balie staarde de hele tijd naar me. Alsof er iets speciaal aan mij was. Ik was niet van plan naar de vrouw te gaan. Ik kon heus wel een andere leraar vinden die me dan wel zou helpen.ik liep door de school, maar zo te zien waren op dit moment de lessen bezig. Want er was niemand te bekennen in de aula. In de verte stond een deur op een kier wat voor mij een goede gelegenheid was om binnen te lopen. De les was nog niet begonnen. De zaal was zo goed als leeg... Ik rende naar de vrouw en stopte 1 meter voor haar. "hallo?" ik wachtte tot ik haar aandacht zou hebben en ging vervolgens verder. "ik wil me aanmelden bij deze school... Kan dat bij u?" 
Terug naar boven Ga naar beneden
Desteny

Desteny


Aantal berichten : 195
Registratiedatum : 11-05-12
Woonplaats : Ergens op de wereld...

RPG profiel
Partner: Bjorn

Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis.   Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis. Icon_minitimedi dec 11, 2012 8:17 am

Kate liep boos op me af. ik keek om me heen. Of ze het toevallig niet tegen een ander had. Maar nee. Die boze blik. Ze liep door en rende de deur uit. Björn liep langs me en zei:  "ze weet het, van de spiegel. Sorry, ze betrapte me!" hij rende achter Kate aan. Ik wou weg van deze plek. Ik liep de nood uitgang uit en ik kwam uit in de kantine. Ik ging zitten aan de tafel. Zoals hij naar me keek beviel me niet. Het benouwde  mijn gedachten dat alles wel goed zou komen. Met mijn handen in het haar. Ik sloot mijn ogen en luisterde naar de geluiden die om me heen te horen waren. Ik kon maar niet accepteren wat er zonet was gebeurd. Hoorde dit wel? Hoorde een jongen dit met je te doen. Want ik voelde me nog nooit zo hopeloos verliefd. Nou... Liet dat verliefd maar weg. Dat moment dat ik hun zag praten, had ik al zo een slecht gevoel. En nu veraadde hij me.  Mijn hart begaf het bijna. Als ik die dingen zag in films. Begon ik altijd zo te lachen. Omdat ik niet kon geloven dat je je dan zo erg zou voelen. Door die ene grap van bijna een jaar geleden. Er zijn belangrijkere dingen in de wereld. Zoals... Oorlog, kinderen zonder eten. Dan stelde dit niks meer voor. Ik zou hem vergeten. Vannacht, ik zou hem voorgoed uit mijn hoofd halen. Hij zou mijn hart anders toch alleen maar breken. Ik stond op uit de kantine en keek nog één keer naar die altijd perfecte jongen. Ik opende de klapdeuren en liep betreurd de school uit. In mijn gedachten zou hij naar me toe komen en zeggen dat hij van me hield en dat het hem speet. En iets in me hoopte daar ook op dus ik stopte en draaide me om. Niemand. De deuren waren gesloten en het plein was zo goed als verlaten. Ik liep naar mijn fiets en en stopte de sleutel in het slot. Ik fietste langs een groepje bovenbouwers maar deed mijn muts zo ver over mijn hoofd dat mijn gezicht amper te zien was. Ik wist dat het verboden was om van schoolterrein te gaan maar ik wou weg. Weg van hem en school. Ik was hun beide meer dan zat. Ik keek omhoog en zag allemaal kleine druppels vallen. En die druppels werden stralen. Ik was ondertussen al ver van school en ik fietste langs een open veld met: welkom in Darefield. Ik was dus voorbij Rosey Lake en langs Bridges Moon gefietst. En nu was ik meer dan 159 KM van huis. Ik kon omkeren. Maar dan was ik er binnen nu en een half uur. Ik kon beter eten zoeken en dan ging ik morgen wel terug. Ik stapte af bij een boom langs de snelweg en flitste naar een motel om de hoek.
Aan de balie stond een man. Hij deed niet veel, hij las in een tijdschrift. *ugg* De man keek verbaast op, alsof ik zijn eerste klant was die hij ooit had. Met een enorme glimlach kwam hij op mij af. "kan ik uw jas aannemen, wilt u wat drinken?" ik trok me los en keek hem drijgend aan. Met mijn handen pakte ik zijn kraag en ik tilde hem enkele centimeters omhoog. "Als je niet van me afblijft loopt het nog eens slecht af met jou, dat snap je toch?" zei ik uiteindelijk lachend. Hij werd bleek en spartelde als een vis boven water. "j.. Jaa... Jaa, dat snap ik hel... helemaal. "Geef mij dan de goedkoopste kamer wil je?" hij wees naar een kamer in de buurt. Ik liep ik slakkentempo naar mijn kamer. Zodat het niet zou opvallen wat ik was. Het was een simpele kamer. En het bed was te klein om in te slapen. Maar die had ik gelukkig toch niet nodig. Het raam stond wagenweid open. Iedereen kon zo mijn kamer binnen stappen als die wilde. Ik sloot het raam en plofde op bed. En tot mijn grote verbazing zakte het bed ook nog eens in. Ik had zin om eens lekker te gaan klagen bij de receptie, om ze eens lekker af te maken. Maar ik had geen zin om dan weer te moeten vechten met de bewakers. En dan ik dan won. Er veel bloed was. En dat er toen veel politie kwam. En dat was dan weer anderhalf uur verspilling van mijn leven. Ik moest het maar doen met deze kamer. Ik moest nog betalen maar ik had in gedachten om te zeggen dat ik al had betaald. En als dat niet zou werken, moest het maar op de ouderwetse manier. Ik trok de geknakte poten onder het bed vandaan waardoor het bed nu helemaal plat op de grond lag. Ik gooide mijn schooltas in de hoek en ik ging zitten. En nu? Ik was de reden vergeten waarom ik ook maar weg ging. Ik besloot niks te doen. Gewoon te zitten. En te genieten van de rust. Niet dat ik die nodig had. Maar na 3 kleine minuten was ik het niks doen al meer dan zat.  Mijn vampier zijn, ik had al lang niks uitgehaald. Ik kon natuurlijk weer iets geniaals uithalen. Net zoals met die spiegel. Waarvoor ik overigens ben weggelopen. Maar dat was dan op een school vol vampiers. Die je zo konden afmaken. Dat konden die mensen niet. Die zouden dat niet kunnen. Ik keek om me heen en hoopte dat er me een geniaal idee te binnen zou schieten. 
Terug naar boven Ga naar beneden
Bjorn

Bjorn


Aantal berichten : 2
Registratiedatum : 08-06-12

RPG profiel
Partner:

Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis.   Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis. Icon_minitimedi dec 11, 2012 8:32 am

Ik kwam de les in. Ik ging zitten op de bank en dacht na. Wat moest ik doen met de informatie die ik had. Ik vond Desteny leuk. En als ik haar verlinkte zou ik -ons- wel kunnen schuddel. Ik kwam gister haar kamer binnen omdat ik haar wou spreken. Maar toen was de kamer leeg. En op haar bed lag een blauw boekje. Het kon toch niks zijn. Dus ik ging zitten en deed het boekje open. Ik wist dat het niet mocht. Maar het bleek een dagboek te zijn. Ik las het door zonder dat ik dacht aan de consequenties. Ik las een stuk over bloed op de spiegel. En ik schrok. Ik zag Kate, hoe ze flipte. Ze had het er vaak over in de les. En uit dat bleek niet veel goeds. Ik zat nu in de les. Ik kon Kate niet meer onder ogen komen. Kate liep op me af. "Is er iets?" Ik keek weg. "Nee, niets" Ze bleef me aanstaren. En mijn hart begon te kloppen. Ik kon mijn mond niet houden. Ik vertelde het verhaal, en het eerste wat ze deed was naar Desteny zoeken. "Rustig!" Ze negeerde me en rende door de zaal. Ik zag Desteny binnen lopen en ging uit van het ergste. Kate rende op Desteny af en schold haar uit. Toen liep ze koelbloedig door alsof er niks aan de hand was. Ik keek haar met grote aan. En ten slotte naar Desteny. Ik ging uit van het ergste!
Terug naar boven Ga naar beneden
Kate
school medewerker
school medewerker
Kate


Aantal berichten : 317
Registratiedatum : 10-05-12
Leeftijd : 25
Woonplaats : Nederland =D

RPG profiel
Partner: Love, you make me feel Iam alive again. But I don't know if that's a good feeling...

Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis.   Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis. Icon_minitimevr jan 11, 2013 5:11 am

Misschien was ze wel gewoon laat. Een vreemd gevoel klemde zich om mij heen. Waarom verliet iedereen waar ik ook maar een mini beetje steun aan kon hebben me? Betekende deze emotie dat ik me alleen voelde? Wat er gisteren was gebeurd, zou niemand die erbij was zomaar even vergeten, maar ik vond dat je niet voor alles de benen kon nemen. Zelfs niet in een geval als deze. Ik haalde diep en hoorbaar adem en zoog zoveel mogelijk lucht naar binnen. Daarna bond ik mijn rode haar in een staart. Net toen ik met mijn les wilde beginnen, hoorde ik voetstappen op de gang en hield ik mijn adem in. Eigenlijk was ik opgelucht en boos en nog heel veel meer dat Desteny het niet was. Het was een leerling. Vermoedelijk was hij nieuw want ik had hem nog nooit eerder gezien, wat wel zou moeten op deze school met bekende leerlingen. Hij liep schaamteloos door de gymzaal en bleef vlak voor me staan. "Hallo?" Zijn stem was donker en diep, een stem die je zou verwachten bij zijn uiterlijk. Zijn donkere haar, stevige bouw en onbevreesde karakter, wat hij nu al wilde laten zien. Mijn rode ogen gleden over zijn lichaam en bleven hangen bij zijn gezicht. Met moeite zette ik mijn in-situaties-van-nood-glimlach op zodat hij meer kon zeggen. "Ik wil me aanmelden bij deze school... Kan dat bij u?" Het verbaasde me dat hij toch beleefd kon praten, dat had ik niet gedacht. Ik keek hem aan, even nadenkend wat ik zou moeten antwoorden. Ik opende mijn mond en zei: "Natuurlijk, maar nu lijkt dat me een ongepast moment. Je kunt ook beneden bij de balie een formulier halen en over ongeveer een uur een toelatingstest komen doen in mijn kantoor." Ik praatte niet echt, ik liet alleen de woorden uit mijn mond vloeien. Ook lette ik er niet op of ik wel iets zinnigs zei. Ik voelde me al de hele dag zo suf als een zombie. Misschien kwam het omdat ik er technisch gezien een was, misschien omdat iedereen waar ik eindelijk genoeg moeite in stopte om van te houden me in de steek lieten. Het enige wat ik vandaag deed was dingen over me heen laten komen zonder ze echt te voelen, net als de meeste mensen vaak deden. Als vampier was het nog eens veel lastiger om je gevoel uit te schakelen. Nu kwam ik tot de ontdekking dat er een gemakkelijke manier was, je moest jezelf veel pijn aandoen. Dan was het veel makkelijker er de controle over te behouden. Ik hoopte dat de jongen begreep dat hij nu mijn les uit moest sodemieteren en na afloop maar ergens moest terugkomen om nog enigszins iets zinnigs van zijn leven te maken. Misschien was ik een tikje chagrijnig en bot, maar mezelf nam ik het niet kwalijk. Ik keerde hem verder mijn rug toe en begon op te dreunen wat ik in twee minuten tijd even had voorbereid. Het kleine groepje begon een potje BloodBaseball te spelen, maar een jongen bleef zitten op het houten bankje. En ik herkende hem maar al te goed. Een steek van weer die vreemde emotie schoot door me heen toen ik bedacht dat hij nogal veel te maken had met Desteny, en zij met Daan. Langs de gele lijnen van de zaal liep ik naar het bankje aan de overkant. Het was niet zo dat ik vandaag erg meelevend was, maar ik had in ieder geval niets beters te doen. Ik ging naast hem zitten en liet mijn ogen even met de Baseball mee flitsen die zo snel door de zaal werd geslagen dat hij voor menselijk oog waarschijnlijk onzichtbaar zou zijn. Mijn lichaam keerde zich automatisch naar Bjorn toe, maar ik had het idee dat mijn geest tegenstribbelde (als ik die überhaupt had) Mijn mond liet weer woorden naar buiten komen. "Is er iets?" Waarom vroeg ik dat? Bjorn keek weg en verkondigde dat er niets aan de hand was, wat dus aangaf dat er wel degelijk iets was. Ik snapte niet waarom ik hier op dit moment geïnteresseerd in zou moeten zijn, maar toch was ik het op een of andere vage manier. "Dan kan je dus beter gewoon meedoen." Bjorn keek mijn kant op. Een grijns speelde rond mijn lippen, zo licht dat hij het niet zou kunnen zien. Hij zou het toch vertellen. Het voelde goed om mensen te chanteren op een dag dat je chagrijnig was en je je eenzaam voelde of allemaal rare gevoelens kreeg die je niet kon plaatsen. Die grijns verdween toen Bjorn dingen begon te vertellen die ik helemaal niet wilde weten. Hij vertelde iets over de spiegel, het onbekende mysterie van de spiegel. De spiegel waardoor iedereen dacht dat we vermoord zouden worden door weerwolven van een onbekende roedel. Mijn ogen werden groter en roder dan dat ze al waren. Hij wist wie het had gedaan. Hij wist wie het was en ik wist niet of ik daar blij mee moest zijn. Het was Desteny geweest. Zijn woorden verdoofde mijn oren en alle geluiden in de gymzaal zwakte af. Hoe kon zij het zijn geweest? Dat was onmogelijk! Misschien had hij het wel fout. Ik wilde in die gedachte zo wanhopig graag geloven, maar betekende dat dat ik wilde dat het een roedel was geweest die de school kwam uitmoorden? Woede schoot door me heen. Bjorn had iets tegen me gezegd wat me zou moeten kalmeren, maar hij had het monster in me al wakker gemaakt. Hoewel ik mijn woede zo goed kon beheersen, ik wist niet of ik dat wel wilde. Misschien wilde ik haar wel iets aandoen voor alles wat ze had losgemaakt bij zowel personeel als leerlingen. Voor het feit dat ze niets wist over hoeveel angst dit wel niet veroorzaakt moest hebben bij andere. In een fractie van een fractie seconde was ik al opgestaan en liep toen heel rustig en beheerst naar de deur, hoewel mijn ogen boekdelen spraken. Alsof het zou moest zijn kwam de duivel zelve net binnen gelopen. Nu had ik er absoluut geen twijfel meer aan dat ik haar iets zou aandoen. Met een vertrokken gezicht kwam ik steeds sneller dichterbij. Plotseling kon ik me er niet meer van weerhouden mijn hoektanden te laten zien door mijn bovenlip op te trekken. Nu was het monster niet meer weg te krijgen en zou iedereen in een kilometer omtrek last krijgen van mijn uitbarsting. Er kwamen weer woorden uit mijn mond waar ik geen erg in had. Toen Desteny verschrikt achterom keek wist ik dat het mijn kans was. Ik hief mijn hand en gromde onhoorbaar naar de achterkant van haar lichaam. Plots was er iets in me dat knapte en de overhand kreeg. Het was niet de wraakzuchtigheid of de woede, het was een veel zachtere en blijere emotie. Het voelde zo alsof als ik een hart had gehad het nu tien keer zo snel zou kloppen en overal door mijn lichaam zou stuiteren. Weer viel het geluid van het spel dat er werd gespeeld stil. Ik was op zo'n absurde manier met Desteny verbonden dat ik haar geen pijn kon doen, zelfs het ondraaglijke monster in mij kon dat niet. Ze stond te dicht bij Daan, of zou nog veel dichter bij hem gaan staan, dat voelde ik. Tegen de tijd dat Desteny haar hoofd weer had gedraaid in mijn richting kwam het geluid weer terug, lagen mijn lippen weer op elkaar en liet ik mijn hand zakken. Voor een lang en vreselijk stil moment keek ik haar aan. Ik zou haar geen pijn kunnen doen, maar dat nam niet weg dat ik niet boos op haar kon zijn. Eigenlijk had ze het niet verdient dat ik boos op haar zou zijn, maar dat ik teleurgesteld in haar zou zijn en haar in de steek liet. Dat was voor iedereen drie keer zo erg en ik kon het weten. Mijn ogen priemde in de hare en uiteindelijk liep ik langs haar af, als enkel een windvlaag die haar schouder en middel raakte. Eerst deed ik alsof het me niets kon schelen en ik geen gevoel had, maar toen rolde er een druppel gif over mijn wang. Eenzaam zijn was het ergste wat ik tot nu toe mee had gemaakt. Het besef dat iedereen die bij je weg ging dat alleen maar deed omdat het aan jou lag en niet aan die persoon. Mijn hand streek over mijn natte wang. Ik herinnerde wat daarmee gisteren was gebeurd, wat een ellende dat had veroorzaakt voor degene waarvan ik hield. Achter me hoorde ik Bjorn een korte uitleg aan Desteny geven, hij gaf om haar. Dat maakte me alleen maar nog verdrietiger. Hun liefde was jong en wederzijds en puur. Allemaal tegelijk. Bjorn wilde alles doen om haar te beschermen. Ik liep de eerste deur in die ik vond, de deur van de toiletten. Gelukkig had een vampier er geen reden toe om daar te zijn, het was dan ook uitgestorven. Ik hoorde twee paar voetstappen en een verspreide Desteny's geur en de andere die van Bjorn. Desteny liep de trappen af en verdween ergens buiten geur-bereik. Bjorn kwam echter naar me toe. Snel wiste ik alle sporen die aangaven dat ik verdrietig was geweest. Dit was wel het toppunt van een verschrikkelijke rotdag.
Terug naar boven Ga naar beneden
https://bitsandbites.actieforum.com
Gesponsorde inhoud





Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis.   Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis. Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Gymles 1- Vervanging Mevrouw Kettenis.
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Gedaante verwisseling. Les 1, Mevrouw Kettenis.
» [Karakter] ...:Kate Maria Kettenis:...

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Bits and bites :: school :: Klaslokalen :: De gymzaal-
Ga naar: